Verslagen van het seizoen 1998 – 1999

Zaterdag 8 mei

IJsselmeervogels – VVOG 0-2

Door: De Graver

————————-IJsselmeervogels in gedachten al bij kampioenswedstrijden———————-

Snipperdag voor Vogels

Met de handrem erop en bedacht voor het oplopen van onnodige gele kaarten besloot IJsselmeervogels haar laatste competitie wedstrijd met een verdiende 0-2 nederlaag tegen VVOG. De Harderwijkers maakte door deze overwinning het seizoen nog een beetje goed, door de derde periodetitel voor zich op te eisen.

Indrukwekkend was de minuut stilte voor aanvang van het duel. Het overlijden van oud-bestuurslid en elftalleider Gerrit Vermeulen had voor een grote leegte gezorgd bij de Harderwijkse club. Hand in hand en met zwarte rouwbanden om de armen betraden de spelers het veld en betoonden, vergezeld van de technische staf en de meegereisde supporters, emotioneel de laatste eer aan een clubman bij uitstek.
Beide teams begonnen met het rustig aftasten van elkaar. Speldenprikjes in de vorm van schoten op de paal waren de enige hoogtepunten in de eerste helft, dat door de kampioen van de hoofdklasse voor lief werd genomen. Het belangrijkste voor de Spakenburgers begint tenslotte volgende zaterdag als de kampioen van de hoofdklasse A, Noordwijk, op bezoek komt.
De tweede helft leek een kopie te worden van de eerste. Aan beide kanten werden wat kleine kansjes gemist, terwijl het tempo veel te laag bleef. Niettemin kwamen de gasten verdiend op een 0-1 voorsprong, omdat men net iets meer gedrevenheid toonde. Doelpuntenmaker Edwin van Egteren verschalkte René Stemerdink met een lage schuiver in de linkerbenedenhoek. Invaller-trainer Wim van der Linden -Erik Assink ontbrak nog steeds met een nekblessure- probeerde het tij nog te keren door enkele wissels aan te brengen, maar wist dat de slappe instelling niet meer om te keren was.
Een dik kwartier voor tijd maakte opnieuw Edwin van Egteren op identieke wijze de beslissende 0-2. Wederom was doelman René Stemerdink kansloos. Het seizoen zit erop voor beide teams. IJsselmeervogels maakte de hoge verwachtingen waar, door ruim voor het einde van de competitie te titel te bemachtigen. VVOG pakte, na een belabberde seizoensstart, op de valreep toch nog een prijsje in de vorm van een periodetitel. Op bescheiden en gepaste wijze werd dit ‘gevierd’ door spelers en aanhang.

Zaterdag 1 mei

Flevo Boys – IJsselmeervogels 1-0

—————–Spakenburgers voor het eerst onderuit bij Flevo Boys———————

Historisch verlies voor ‘Vogels’

Even was er opwinding bij Flevo Boys – IJsselmeervogels, een kwartier voor tijd. Verdediger Henk Huijgen liet zich tot een overtreding verleiden door Remco Bangma. Toen scheidsrechter Andrea hem de gele kaart toonde, sloegen de stoppen door. Het voorval onderstreepte dat de onrust in Spakenburg vat heeft gekregen op de spelersgroep van IJsselmeervogels.

Het was één van de redenen voor een historische 1-0 nederlaag bij Flevo Boys. IJsselmeervogels stond de opponent in het verleden niet meer dan twee puntendelingen toe.
Bij IJsselmeervogels ontbrak Erik Assink op de bank. De trainer volgde de wedstrijd met hevige nekklachten thuis in Almere voor de radio. “De druk op mijn nekwervels is enorm. Niet alleen vanwege een drukke periode op school, maar ook lichamelijk heb ik de afgelopen periode veel werk verzet. Daarnaast spelen de omstandigheden bij de vereniging ook een rol,” aldus die (nog ) niet wil ingaan op het ontbreken van Gérard van der Nooy en Pascal de Bruyn.
B-trainer Wim van der Linden nam de honneurs waar. Voor Gijs Bos en Steven de Harder had hij zaterdag in Emmeloord een basisplaats ingeruimd. Met De Harden in de defensie leverde IJsselmeervogels geen kwaliteit in. Wel ontstond een gezapig potje, omdat voor beide ploegen niets meer op het spel stond. Flevo Boys won verdiend, op basis van meer inzet. De thuisclub creëerde de betere mogelijkheden. Na ruim een half uur bennutte Victor Schoenmakers zijn derde kans.
Na rust bleef scheidsrechter Van de Weerthof met een kuitblessure in de kleedkamer achter. Zijn vervanger kende een rustige voortzetting. Tot handenbindertje Remco Bangma een reactie bij Henk Huijgen uitlokte. De kampioen van de hoofdklasse C greep die gelegenheid aan om te proberen de tweede nederlaag van het seizoen af te wenden.
Had IJsselmeervogels maar eerder de voet van de rem gehaald. In de korte tijd dat de defensie van Flevo Boys onder druk werd gezet, kwam IJsselmeervogels tot twee goede mogelijkheden. De actieve Klaas Klein was bij beide kansen betrokken. Hij schoot over en bood Gijs Bos een buitenkansje. De spits toonde nog maar eens de vormcrisis waarin hij verkeert.

Vogels wijst twee ‘afvalligen’ de deur

Hij zegt ‘er meer dan stuk’ van te zijn. In de oogstmaand bij uitstek voor de zaterdagamateurs is Gérard van der Nooy, spelbepaler van IJsselmeervogels, door voorzitter Arthur van den Berg bedankt voor acht jaar trouwe dienst. De breuk, ontstaan na Van der Nooy’s vrijage met een door hem niet nader te noemen concurrent van de Spakenburgse voetbalclub, is niet meer te lijmen.

IJsselmeervogels begint de strijd om de zaterdagtitel zonder zijn architect. Omdat IJsselmeervogels dat zo wil. “Vanwege de angst voor de buurman, voor Spakenburg,” beweerd Van der Nooy. “Ze zijn van het begin af aan bang geweest dat we naar Spakenburg zouden gaan. Ik zeg niet dat ik niet naar Spakenburg ga. Ik noem helemaal geen vereniging, ik ben er nog niet uit. Donderdag had ik nog twee keuzes: weggaan bij de Vogels of blijven.” Maar Van der Nooy werd vrijdagavond per telefoon door IJsselmeervogels-voorzitter Van den Berg definitief buitenspel gezet. En met hem ook verdediger Pascal de Bruyn, die in zijn tweede Spakenburgse jaar eveneens schermde met een topaanbieding. “Wij willen nu wel eens van dat gezeur af. Wij willen duidelijkheid,” zo verwoordt Van den Berg het ‘moeilijkste besluit’ in zijn zesde seizoen als roerganger van de Spakenburgers. “Van der Nooy heeft met Spakenburg gesproken. Dat heeft hij toegegeven.” Het IJsselmeervogels-bestuur verlangde dat de twee open kaart speelden over hun toekomstplannen, maar ving bot in een laatste onderhoud met Van der Nooy en De Bruyn op donderdagavond. De twee weigerden op dat moment hun toekomst tot op de laatste letter in te kleuren. Een dag later hakte Van den Berg, spekend namens het bestuurcollege van de kampioen van de hoofdklasse C, de knoop door.

Zaterdag 24 april

IJsselmeervogels – H.Z.V.V. 4-2

Door: De Graver

————————- HZVV duidelijk een maatje te klein voor de Vogels —————-

verplichte overwinning voor IJsselmeervogels

In een week waarin de perikelen rondom de vermeende belangstelling van s.v. Spakenburg voor een aantal voetballers van IJsselmeervogels het gesprek van de dag waren, behaalde de kampioen van de hoofdklasse C een gemakkelijke overwinning tegen het laag geklasseerde HZVV uit Hoogeveen. Van die perikelen was trouwens niets te merken. De gebalde vuisten van Gérard van der Nooy na zijn doelpunt waren misschien wel het hoogtepunt van de wedstrijd.

IJsselmeervogels, dat nog steeds op jacht is naar een aantal records, begon wat slap aan het duel. Die instelling werd in de 24e minuut door spits Erik Ruinemans afgestraft, toen de gasten brutaal de leiding namen. Hoewel het hier om een duidelijk buitenspelgeval ging liet het arbitrale trio gewoon doorspelen. Vijf minuten later was het echter weer gelijk. Melrik Beukers toonde aan wel zin te hebben in dit duel en scoorde zijn 21e treffer. Op ludieke wijze liet de spits een T-shirt zien met de cijfers 21 erop. De versnelling van de kampioen was genoeg om nog voor het rustsignaal op voorsprong te komen. Een vloeiende aanval werd door Dennis Bos doeltreffend afgerond.
Na de pauze werd het duel iets aantrekkelijker, al was van hoogstaand voetbal geen sprake. Dat is van de kant van IJsselmeervogels natuurlijk begrijpelijk omdat de belangrijkste wedstrijden van het jaar nog moeten volgen. Niettemin voerden de Vogels de score in de 59e minuut op. Een vrije trap van Gérard van der Nooy op ruim twintig van het doel werd keihard ingeschoten. De gebalde vuisten richting de harde kern van IJsselmeervogels spraken boekdelen. Het hoge woord is er echter nog steeds niet uit waardoor de speculaties niet van de lucht zijn.
HZVV vocht voor haar laatste kans en wist zowaar het doel nogmaals te vinden. Marcel Smid verkleinde te achterstand tot 3-2. Het slotakkoord was echter voor Melrik Beukers. In de 84e minuut kon zijn shirt opnieuw omhoog om de cijfers 22 te tonen aan het publiek. Met een simpel intikkertje bepaalde hij de eindstand op 4-2.

Zaterdag 17 april

Be Quick’28  – IJsselmeervogels 3-0

Door: De Graver

——————- Vogels stellen meegereisde supporters flink teleur ———————-

Ongeslagen reeks op blamerende wijze ten einde

Na drie dagen van kampioensroes werden de Vogels keihard met beide benen op de grond gezet. Tegenstander Be Quick’28, dat niet eens de sterren van de hemel speelden, toonden aan dat de ongenaakbare koploper en kampioen niet zo goed is als menigeen denkt. Vooral als de instelling niet deugd zijn de Vogels een makkelijk te nemen prooi. De ongeslagen status is dus voorbij. Misschien is het positieve daaraan, dat die druk nu ook van de ketel is.

Het technisch bekwame Be Quick’28 uit Zwolle maakte dus dankbaar gebruik van de onge-motiveerde instelling bij de Vogels-spelers. Voor sommigen supporters was het allemaal heel begrijpelijk. Na een kampioenschap mag een team blijkbaar maar wat aan modderen. Maar voor de meeste geldt ook in dit soort duels; de beuk erin om al die aangekondigde records te breken. En dat breken van records was nou net de laatste strohalm voor trainer Erik Assink om zijn team mee te motiveren. Dat is nu bijna voorbij, dus moet gevreesd worden voor de overige wedstrijden.De thuisclub kwam trouwens verdiend op voorsprong. De kleinste man van het veld (Rob Teitsma) scoorde in de 41e minuut na een vlotte aanval. Dat was gelijk het hoogtepunt van een uiterst teleurstellende eerste helft waarin beide teams zelden echt gevaarlijk werden. Als IJssel-meervogels trouwens wat gevaar ten toon spreidde, was er wel een grensrechter die zonder blikken of blozen zijn vlag omhoog stak voor buitenspel. Dit tot grote onvrede van spelers en supporters van de Spakenburgers, die verbaal de gewoonweg belabberd acterende ‘grens’ aanpakte. In de slotfase toen IJsselmeervogels al verdiend met 3-0 achterstond, na doelpunten van Arie Smit en opnieuw Rob Teitsma, werd het duel zelfs even stilgelegd. Aanvoerder Gérard van der Nooy moest de wat lollige Spakenburgse aanhang tot kalmte manen omdat de grensrechter zich beledigd voelde na het verschrikkelijke scheldwoord; ‘blinde mol’.
Ondanks de teleurstellende nederlaag was het in het Spakenburgse dorp groot feest naar aanleiding van de dinsdagavond behaalde afdelingtitel. Tot in de late uurtjes was er aan niemand te merken dat IJsselmeervogels ook nog verloren had.

Dinsdag 13 april

H.Z.V.V. – IJsselmeervogels 1-5

Door: De Graver

———————– Onvergetelijke intocht rond middernacht ——————–

Kampioen zoals het hoort

“Deze wedstrijd nemen we uiterst serieus en gaan volop voor de winst”, sprak trainer Erik Assink enkele dagen voor aanvang van dit duel. Alle twijfels over een eventuele puntendeling, om niet op een doordeweekse dag in het verre Hoogeveen de titel te grijpen waren daarmee naar het rijk der fabelen verwezen. Gewoon zoals het hoort pakte de titelgrossier haar 26e afdelingtitel door HZVV met 5-1 van de mat te spelen.

Honderden rode supporters zorgden voor een echt kampioensfeertje op de knusse tribune van de Hoogeveense trots. Met trommels, gezang en vuurwerk werden hun helden onthaald. Alle twijfels over de goede afloop, er moest immers gewonnen worden, waren na vijf minuten spelen voorbij. Gijs Bos en Melrik Beukers hadden toen al een comfortabele 0-2 op het scorebord gezet. HZVV kwam er gewoonweg niet aan te pas en had geen antwoord op de offensieve opstelling van de gasten. Met maar liefst vier spitsen werd de tegenstander helemaal zoekgespeeld.
Na 18 minuten was het opnieuw raak. Edwin Hofman, voor het eerst dit seizoen startend in de basis, joeg Nelis Louhenapessy op en anticipeerde goed op de te korte terugspeelbal en schoot het leer onhoudbaar achter doelman Patrick Wolbers. Als IJsselmeervogels zich daarna wat koelbloediger had getoond had een monsterscore voor rust al tot de mogelijkheden behoord.
Gelijk na de pauze, die door veel rooie supporters in een speciaal opgezette partytent werd doorgebracht, was het weer raak. Een snelle aanval werd door Melrik Beukers doeltreffend afgerond. Daarna namen de gasten wat gas terug en werd HZVV zowaar wat gevaarlijker. Een poging, (of was het een voorzet?) van spits Erik Ruinemans belandde op de lat. Even later moest doelman René Stemerdink handelend optreden op een schot van Ronald Klarus.
Zes minuten voor tijd was het alsnog raak voor de thuisclub. Erik Ruinemans ontsnapte aan de aandacht van de verdediging en redde op fraaie wijze de bekende eer. Nog nagenietend van deze treffer scoorde IJsselmeervogels haar vijfde en laatste doelpunt. Invaller Wim Henk van de Groep was daar verantwoordelijk voor.

Toen even later de prima leidende scheidsrechter Boringa voor het eindsignaal floot stroomde het veld vol met supporters die hun helden gingen feliciteren. Spelers gingen op de schouders en vele handen werden geschut. Een kleine twee uur later, na een barre terugreis door de sneeuw (!), zou dit tafereel zich in een opvallend volle kantine aan de eigen Westmaat herhalen.

Zaterdag 10 april

IJsselmeervogels – Drachtster Boys 1-1

Door: De Graver

Titel even uitgesteld

Wat op papier een makkie leek te worden, draaide uit op een behoorlijke domper voor de aanstaande kampioen van de hoofdklasse C. Met veel moeite en opnieuw een scheidsrechter die zijn stempel op een duel wilde drukken, werd gelijkgespeeld tegen degradatiekandidaat Drachtster Boys (1-1). De eerste mogelijkheid om kampioen te worden werd daardoor verspeeld. Ook Urk wilde trouwens niet meewerken en won, waar puntverlies noodzakelijk was.

De volgende mogelijkheid doet zich voor op dinsdagavond aanstaande. HZVV is dan de tegenstander die er aan moet geloven. Alleen bij winst kan de vlag namelijk in top en wacht een lange gezellige terugreis vanuit Hoogeveen. Zover is het echter nog niet. IJsselmeervogels gaat steeds moeizamer voetballen en kampt met een behoorlijke vormcrisis. Ook de vele omzettingen in het veld, doen veel spelers geen goed.
Toch begonnen de rood-witten sterk aan het duel. Vol overgave werd de aanval gezocht, wat na vier minuten gelijk de 1-0 opleverde. Een corner van Gérard van der Nooy werd door de kruin van Gerlof Kwakkel doeltreffend afgerond. Een echte droomstart. De supporters gooiden er nog een schepje bovenop en zongen uit volle borst, “Wij worden kampioen”.
Vier minuten later zou het echter muisstil worden op sportpark ‘De Westmaat’. Een onschuldige vrije trap van Drachtster Boys werd door verdediger Ype Jansma verrassend van dichtbij ingeschoten. Daarna knapte er iets bij de thuisclub en was van goed voetbal geen enkele sprake meer. Het tempo lag te laag en de balbehandeling van sommige spelers was ver beneden peil.
IJsselmeervogels wist nog wel een tweetal kansjes te creëren, maar de beste mogelijkheid was weggelegd voor Theo Burggraaff van Drachtster Boys. Alleen voor René doelman Stemerdink toonde de Vogels-doelman zich echter de sterkste, waardoor met een 1-1 stand de kleedkamers werden opgezocht.
Na de pauze werd het duel wat onvriendelijker. Dat was vooral de schuld van scheidsrechter De Vries uit Groningen, omdat de beste man in een viertal soortgelijke situaties weigerde een strafschop te geven aan IJsselmeervogels. Terwijl ook flinke charges van de gasten niet werden bestraft. Commentaar op dit alles, van Beukers en laatste man De Bruyn leverde beide spelers wel een gele kaart op.
Met enkele wissels, Edwin Hofman voor de tegenvallende Steven de Harder en Klaas Klein voor de geblesseerde Gerlof Kwakkel, probeerde trainer Assink het tij nog te keren. Het effect was echter nihil. De thuisclub drong wel aan, maar ontbeerde stootkracht tegen de sterk verdedigende Friezen. Ook invaller Gijs Bos kon in de laatste 12 minuten geen potten breken.
De klok tikte daardoor gestaag door in het voordeel van Drachtster Boys. In de slotfase was men zelfs nog dicht bij de overwinning, nadat invaller Marcel van Wijk van dichtbij doelman Stemerdink onder vuur nam. Dat zou echter te veel van het goede zijn geweest. Met een punt was men blijkbaar ook reuze blij, omdat na het laatste fluitsignaal van scheidsrechter De Vries de armen triomfantelijk de lucht in gingen. De wat gefrustreerde Vogels-spelers dachten daar echter anders over en moesten door suppoosten en bestuursleden worden gekalmeerd omdat een flinke matpartij in de lucht hing. Over drie dagen kunnen de spelers de vieze nasmaak die men aan dit duel overhield wegspoelen door te winnen van HZVV. Dat levert dan gelijk het lang verwachte kampioenschap op.

Maandag 5 april (2e paasdag)

A.C.V. – IJsselmeervogels 2-2

Door: De Graver

ACV bederft ideaal scenario

Het ideale scenario werd door ACV behoorlijk in de war gestuurd. De opdracht van IJssel-meervogels was namelijk om deze wedstrijd te winnen, om zaterdag aanstaande tegen Drachtster Boys bij winst de kampioensvlag te kunnen hijsen. Door het gelijke spel zijn de Vogels afhankelijk van puntverlies van Urk en SC Genemuiden. Dat het zover kwam had IJsselmeervogels ook een tikje aan zichzelf te danken omdat vele kansen onbenut werden gelaten. Bovendien gooide ook scheidsrechter Hoekstra roet in het eten door twee zuivere penalty’s onbestraft te laten.

IJsselmeervogels opende sterk en stond binnen acht minuten middels Melrik Beukers verdiend op voorsprong. Toch kwam ACV geheel tegen de verhouding in op gelijke hoogte door een kopbal in de 18e minuut van Michel Westerbeek. Een tikje aangeslagen moest IJsselmeervogels daarna een dik kwartier lang alle zeilen bijzetten om de Assenaren van zich af te houden. Dat lukte heel behoorlijk. In de slotfase van de eerste helft kwamen de Vogels pas echt onder de Asser-druk vandaan en was Gijs Bos bijna succesvol. Ook broer Dennis kon gevaarlijk worden maar werd onreglementair omver geduwd in de zestien. Scheidsrechter Hoekstra gaf echter voordeel en zag Pascal de Bruyn op de paal koppen. Van voordeel was dus geen enkele sprake.
Na de pauze bleef het duel aantrekkelijk, maar werd wel steeds grimmiger. Dat resulteerde in een aantal gele kaarten voor beide teams. Voor IJsselmeervogels hield dit in dat enkele spelers een schorsing tegemoet kunnen zien. Geen prettig vooruitzicht met het kampioensduel (aanstaande zaterdag?) in het verschiet.
De Spakenburgers kregen steeds meer grip op het duel, waardoor de 2-1 achterstand in de 66e minuut als een donderslag bij heldere hemel viel. Als Dennis Bos even later een uitgelezen kans onbenut laat dreigt er een einde te komen aan de ongeslagen status in deze competitie. Maar zoals zo vaak komt het met IJsselmeervogels altijd goed. De jeugdige linksback Wim Henk van de Groep ging in de 88e minuut mee naar voren en schoot zijn ploeg in een scrimmage naar de 2-2. Er had zelfs nog meer in kunnen zitten als scheidsrechter hoekstra consequent had gefloten en de bal na een overtreding op Gérard van der Nooy op de stip had gelegd. Dat feestje ging echter niet door en zorgde ervoor dat IJsselmeervogels de bloemen voor aanstaande zaterdag niet al te opzichtig moet laten bezorgen.

Zaterdag 3 april

W.H.C. – IJsselmeervogels 1-2

Door: De Graver

Vogels krijgen te veel

Zelden zal een tegenstander van IJsselmeervogels na een nederlaag zo teleurgesteld van het veld zijn gestapt als WHC vandaag. De thuisclub, dat de punten hard nodig had in de strijd tegen degradatie, verdiende op z’n minst één en misschien wel meer. Tien vogelsspelers bezorgde de trots uit Wezep echter een uitermate wrang gevoel op sportpark Mulderssingel door in de allerlaatste minut de winnende treffer te scoren.

Maar er gebeurde meer. “Als mens kan trainer Assink dit nooit meer goedmaken” waren de woorden van de teleurgestelde Edwin Hofman na afloop van het duel. Wat was er gebeurd: Hofman viel in 55e minuut in voor de opnieuw slecht spelende Klaas Klein en werd in de 84e minuut weer gewisseld ten faveure van Steven de Harder. Het gezicht van de kale spits tijdens de wissel sprak terecht boekdelen en stond op onweer. Ook vele Vogels-supporters spraken schande van de ’tactische’ wissel van trainer Assink, waardoor zijn populariteit toch een deukje opliep.
Beide teams begonnen veel te afwachtend en bleven 45 minuten lang de bekende kat uit de boom kijken. Een balletje breed of terug op de keeper was het meest zichtbaar. Uitgespeelde kansen waren daardoor nauwelijks te noteren. Een schot van Van der Nooy in de 11e minuut was het enige wapenfeit van Vogels-zijde voor rust.
Na 40 seconden in de tweede helft kreeg de wedstrijd eindelijk een positieve wending. Na een foutje van Rob Hopman kon Wilfred van den Hul op fraaie wijze de 1-0 binnenschieten. Dat gaf de thuisclub vleugels, waardoor de Vogels flink onder druk zette. Men vergat dat echter in de score om te zetten. Een levensgrote kans van Erik Smit, die in buitenspelpositie alleen op doelman Stemerdink af mocht gaan, werd knullig om zeep gebracht. IJsselmeervogels knokte zich terug en was in de 67e minuut succesvol in de persoon van Melrik Beukers. Een vrije trap bij de cornervlag van Gerlof Kwakkel werd door de hardwerkende spits laag en snoeihard ingekopt.
WHC gaf de moed niet op en drong opnieuw gevaarlijk aan. Op de huid gezeten door Gerco Vierhuizen plaatste invaller Joost Heek (de vervanger van Henk Huijgen) de bal te kort terug op doelman Stemerdink. De tegenstander vasthouden was de enige optie om het gevaar nog te keren. Dat lukte maar werd verdiend bestraft met een rode kaart voor de ongelukkige Heek. De vrije trap net buiten de zestien leverde niets op. Even later ontsnapte de matig spelende Rob Hopman in zo’n zelfde situatie. Hopman kreeg slechts geel voorgeschoteld, terwijl het ook hier om een doorgebroken speler ging.
Het duel bleef daarna open en aantrekkelijk. Beide teams gingen voor de winst. Daarna kwam die voor Edwin Hofman schandelijke wissel. “Ik wilde voorin lengte houden bij vrije trappen en corners. Daarom liet ik Gijs Bos staan en koos voor Hofman”, was het verweer van Assink na afloop. De vervanger van Hofman heette Steven de Harder. De stylist bij uitstek schatte in de laatste minuut een vrije trap van Pascal de Bruyn op waarde in en schoot met zijn lage schuiver in de verre hoek IJsselmeervogels naar de winst. Dat voetbal een heel onrechtvaardig spelletje kan zijn bewees IJsselmeervogels en vooral Erik Assink.

Zaterdag 27 maart

D.V.S. ’33 – IJsselmeervogels 2-4

Door: Klaas Koelewijn

———- Vogels zijn bijna niet meer te inspireren voor hoofdklasse C—————-

Hoogste tijd voor Topklasse!?

Veel bestuurders, clubs en supporters hebben hun vragen over dit onderwerp, maar dat het gewenst is werd vanmiddag wel weer duidelijk. IJsselmeervogels heeft een motivatieprobleem met ‘kleine’ clubs en daardoor was het voetbal eigenlijk niet om aan te zien.

DVS’33 is een grote vereniging met veel spelende leden en een pracht accommodatie. Maar als je tussen de thuissupporters staat merk je dat de gezelligheid voorop staat en prestaties niet worden geëist. Hoe anders is dat bij clubs als DOVO, Katwijk, Quick Boys en buurman Spakenburg, waar wel prestaties worden geëist.
IJsselmeervogels gaf een kwartier gas en stond voor met 2-0. Nonchalance bij Rob Hopman, die een slechte wedstrijd speelde, zorgde voor een tegentreffer. Toen even later de compleet doorgedraaide Hassan el Makrini rood kreeg voorgeschoteld na het slaan van Pascal de Bruyn leek de wedstrijd al gespeeld.
De man meer situatie werd door de Vogels echter slecht uitgevoerd, sterker nog het was DVS’33 dat in de 33e minuut een levensgrote kans op de gelijkmaker liet liggen. Het hoogtepunt in de eerste helft kwam op naam van Gérard van der Nooy die de keepre wat ver voor zijn doel zag staan en een fraaie lob plaatste die de lat als eindbestemming had. Het verschil tussen doelpunt van het jaar of gewoon doorspelen.
In de 8e minuut na rust miste diezelfde speler de kans op 1-3 na een mooi overstapje van Melrik Beukers. Daarna werd het gezapig en duurde het tot de 75e minuut voor er weer wat te beleven viel op het zonovergoten sportpark. Een snel uitgevoerde counter van IJsselmeer-vogels werd door Melrik Beukers doeltreffend afgerond. Daarna vergaten de Vogels definitief afstand te nemen en werden daarvoor bestraft in de 86e minuut toen DVS’33 2-3 scoorde.
Een beloning overigens voor het getoonde karakter van de thuisclub die met tien man alles op alles zette voor de gelijkmaker. Maar het gochme van Pascal de Bruyn was uiteindelijk te veel voor de dappere Ermeloërs. De Bruyn zag de ruimte die achter de defensie van DVS lag en plaatste het leer op Melrik Beukers die zijn 16e treffer van dit seizoen binnenschoot.
Hierna vond scheidsrechter Vos het welletjes en floot voor het eindsignaal. Gejuich werd daarna nauwelijks gehoord omdat een stuk bevrediging ontbrak aan de Vogels-zijde. Spelers en supporters wachten met smart op de kampioenswedstrijden waarin wel tot het uiterste gegaan zal moeten worden.

Zaterdag 20 maart

IJsselmeervogels – Urk  5-3

Door: De Graver

———————- Wedstrijd ontploft in de tweede helft————————-

Doelpuntenfestijn op sfeervolle Westmaat

De hoge verwachtingen voor dit duel werden in de tweede helft helemaal waargemaakt. Met maar liefst zeven doelpunten kreeg het massaal toege-stroomde publiek waar voor haar geld. Door dit resultaat staat IJsselmeervogels een straatlengte voor op de concurrentie en kan op haar gemak een datum prikken om kampioen te worden.

Wedstrijden tussen IJsselmeervogels en Urk staan altijd garant voor spektakel. Deze aflevering deed daar niet voor onder en werd net als vorig jaar overspoeld met goals. Daar zag het na 43 minuten voetballen helemaal niet naar uit. Die waren saai en veel te voorspelbaar. Vooral IJsselmeervogels toonde weinig aanvallende impulsen, terwijl Urk, met de drie gebroeders Wakker in de frontlinie, weinig poten kon breken tegen de alert spelende defensie van de thuisclub.
In de 44e minuut werd de wedstrijd opgebroken en scoorden IJsselmeervogels in een tijdsbestek van zeven minuten drie maal. Al zat er tussen het eerste en het tweede doelpunt een kwartiertje rust. Melrik Beukers (2x) en Dennis Bos waren de schutters.
Natuurlijk sloop daarna enige gemakzucht in de thuisploeg. Urk zette flink aan en bracht de marge, met behulp van Jacob en Kees Wakker terug tot 3-2. Op dat moment was alles mogelijk op de Westmaat. Met nog een half uur te spelen leek Urk zelfs aan het langste eind te trekken. Doelman Marco Beens van Urk zorgde echter voor wat lucht bij IJsselmeervogels, door een vrije trap van Gérard van der Nooy op kinderlijke wijze los te laten. Tergend langzaam verdween de bal in het doel.
Opnieuw had IJsselmeervogels in het sportieve duel een marge van twee doelpunten opgebouwd. Maar niet voor lang. Scheidsrechter Veltrop zag een kwartier voor tijd als enige een penalty in wat duw en trekwerk van Rob Hopman. De derde Wakker, Klaas, benutte dit cadeautje feilloos. Gesteund door het publiek kwam IJsselmeervogels in de resterende tijd onder de druk van de moegestreden Urkers vandaan en besliste in de 91e minuut de wedstrijd toen Van der Nooy de 5-3 intikte.

Dinsdag 16 maart

IJsselmeervogels – Be Quick’28  3-1

Door: Ferry ter Beek

———- Eerste periodetitel slechts troostprijs voor IJsselmeervogels ———-

Vogels ondergaat metamorfose

In de week van de waarheid ligt IJsselmeervogels weer op schema. Na de slechte wedstrijd van zaterdag jl. ,met overigens een gunstig resultaat, liet IJsselmeervogels het luidruchtige publiek zijn ware gezicht zien door in deze sfeervolle avondwedstrijd af te rekenen met Be Quick ’28. Dit leverde IJsselmeervogels niet alleen drie belangrijke punten op maar ook de eerste periodetitel.

Deze inhaalwedstrijd van 31 oktober 1998 was de beslissende voor de eerste periode. Gezien de wedstrijd tegen Genemuiden en naar de resultaten van Be Quick (vanaf november niet meer verloren) leek het geen makkelijke opgaaf te worden voor de elf van Erik Assink. Niets bleek minder waar. Het enige moment van billenknijpen was gelijk in de eerste minuut toen Hans Nijland vanuit een vrije trap snoeihard op de paal schoot. Na deze wake-up-call controleerde en beheerste IJsselmeervogels de wedstrijd op alle fronten.
Door de blessure van Kwakkel werd de opstelling een beetje omgegooid. Klaas Klein speelde op Kwakkel z’n plek en Nooy speelde op Klaas Klein z’n plek, dit betekende diepgang op links en nog meer diepgang op rechts. Met een sterk spelende Dennis Bos als aanspeelpunt en Melrik en Gijs als sluipmoordenaars in de punt een prima concept van trainer Assink.
Dit concept wierp duidelijk zijn vruchten af, na 8 minuten was het al raak. Melrik passeerde met een lepe bal de keeper na een steekpass van Van der Nooy.1-0. Een droomstart, de vogels waren immers na de winterstop zoekende naar de juiste vorm. De vroege goal smaakte naar meer en er volgden legio kansen omdat Klaas Klein en Gérard van der Nooy voortdurend de achterlijn wisten te bereiken. In de 23e minuut kwam er loon naar werken. Een fraai staaltje hogeschool voetbal ging aan de 2-0 vooraf, Dennis Bos stak de bal diep op Van der Nooy die in een beweging langs zijn tegenstander ging en de achterlijn haalde, hij trok laag en hard voor waar Beukers uit de rug van de tegenstander kwam en met een soort stiffie de bal achter de keeper liet verdwijnen. Deze goal werd terecht met het hele team gevierd ter hoogte van de cornervlag.
De tweede helft was duidelijk minder. Na de 3-0 van Gijs Bos, die een schitterende aangesneden vrije trap van De Bruyn middels een snoekduik inkopte, sloop de voldoening er een beetje in. Be Quick kreeg nog de kans om terug te komen in de wedstrijd en kwam een aantal malen alleen op de keeper. Keeper Stemerdink redde zoals gewoonlijk weer een paar halve goals maar in de 68e minuut was hij dan echt kansloos. Ron van Marle scoorde 3-1. Omdat de gasten alles op alles zetten kon IJsselmeervogels naar hartelust counteren. Dit leverde enkele 100, 200 en 300% kansen op die gemist werden door Gijs Bos en Klaas Klein.
Tot “Man of the Match” werd Henk Huijgen gekozen maar de speaker merkte terecht op dat het publiek ook tot twaalfde man gekozen had mogen worden.
IJsselmeervogels is gezien het hele spelbeeld weer terug op koers, Genemuiden liet weer eens dure punten liggen, wie kan de vogels nog stoppen? … Urk???

Zaterdag 13 maart

IJsselmeervogels – Genemuiden  0-0

Door: Klaas Koelewijn

—————- SC Genemuiden verzuimd te scoren —————

Vogels met de schrik vrij

IJsselmeervogels kwam deze middag met de schrik vrij. De eerste nederlaag hing in de lucht, maar werd door doelman René Stemerdink behoed. Zijn optreden werd terecht beloond met de titel ‘Man of the Match’. Vooral aan- vallend stelde de thuisclub teleur, terwijl een gebrek aan beleving ook als excuses mag gelden voor het teleurstellende optreden.

De topper van vanmiddag was zeker vanuit IJsselmeervogels oogpunt een vlakke en matige vertoning. De thuisclub mocht haar handen dichtknijpen met één punt, omdat het SC Genemuiden was dat de wedstrijd bepaalden.
IJsselmeervogels kreeg voor rust één kansje uit een rommelige situatie, terwijl de gasten vier fraaie mogelijkheden kregen. Allen werden echter gepareerd door de uitstekend keepende René Stemerdink.
De bezoekers hadden de zaken tactisch goed voor elkaar. De angels, Beukers, Van der Nooy, Kwakkel en Klaas Klein lagen aan de ketting bij hun directe tegenstanders. Daardoor liepen de Vogels achter SC Genemuiden aan. Ook de verdediging had haar handen vol aan de uiterst gevaarlijke spits Pascal Cohen, die dit seizoen al zeventien maal doel trof. Niettemin kon IJsselmeervogels voor rust de schade beperkt houden.
Na de pauze kwam er geen verbetering in het spel van IJsselmeervogels en begon SC Genemuiden steeds dreigender voor doelman Stemerdink op te duiken. Dit resulteerde in een van de doellijn gehaalde bal door Henk Huijgen en een fraaie save van Stemerdink, die een snoeiharde vrije trap van Edmund Mijnheer via zijn vingertoppen op de lat zag belanden.
Bijna werd het missen van kansen afgestraft toen Melrik Beukers twee maal het vizier niet op scherp had. Daardoor bleef de stand zoals die begonnen was en schoot SC Genemuiden uiteindelijk niets op met het gelijke spel.
Dinsdagavond wacht Be Quick’28 en zaterdag Urk. Twee zware wedstrijden waarin IJsselmeervogels wat goed kan maken voor eigen publiek. De verwende thuissupporters zien liever niet teveel wedstrijden zoals vanmiddag.

Zaterdag 6 maart

Olympia ’28 – IJsselmeervogels  0-3

Door: Klaas (meun) Koelewijn

—————- Vogels klaren klus op professionele wijze—————

Reuzendoder blijkt papieren tijger

IJsselmeervogels trad deze middag aan tegen Olympia’28 uit Hasselt. De tegen-stander had zich de laatste weken een echte reuzendoder getoond door achter-eenvolgens van SC Genemuiden en ACV te winnen. De koploper was echter een maatje te groot voor de equipe van trainer Jans Bos en maakte in de tweede helft aan alle illusies van Olympia’28 een einde.

De gedoodverfde kampioen begon slap en ongeïnspireerd aan de wedstrijd. Olympia’28 kreeg daardoor nog de beste kans van de eerste helft, maar Henk Huijgen bracht redding op de doellijn. In de 38e minuut had steven de Harder moeten scoren, maar zijn schuiver ging net naast. Voor de rest was er weinig te beleven op sportpark ’t Hoenbroeck en vroeg iedereen zich af wanneer IJsselmeervogels begon te voetballen. Na de rust bleef de teleurstellende Steven de Harder in de kleedkamer achter. Zijn plaats werd ingenomen door Klaas Klein, die pas terug was van een winter-sportvakantie en nog nauwelijks had getraind. Niettemin bracht Klein meer diepgang in het spel van de Vogels en stond de rappe rechtshalf aan de basis van de 0-1 in de 57e minuut. Klein jaagde de doelman van Olympia’28 op en zag hoe deze het leer voor de voeten van Melrik Beukers schoof. Een simpele steekpass op Gérard van der Nooy betekende een voorsprong voor de Vogels (0-1). Daarna viel het spel lange tijd weer stil, zonder dat IJsselmeervogels in gevaar kwam trouwens. In de 80e minuut volgde de mooiste aanval van de wedstrijd. Over veel schijven belandde de bal tenslotte bij aanvoerder Kees de Graaf, die zijn tweede competitiedoelpunt van dit seizoen liet aantekenen (0-2).Vlak voor tijd vond er nog een opmerkelijke gebeurtenis plaats, die later met de mantel der liefde werd overdekt. Nadat Melrik Beukers in het strafschopgebied onderuit was gehaald wees de irritant leidende scheidsrechter Letterman naar de stip. Gijs Bos zag zijn kans schoon om ook zijn doelpuntje mee te pikken en pakte de bal om de strafschop te nemen. Eerste penaltynemer Gérard van der Nooy stond ook klaar en een korte woordenwisseling volgde. Na interventie van aanvoerder Kees de Graaf mocht Van der Nooy alsnog zij tweede en IJsselmeervogels derde doelpunt laten aantekenen (0-3). Een verdiende overwinning voor de Vogels, dat Olympia’28 er in de tweede helft niet aan te pas liet komen. Volgende week wacht SC Genemuiden, dat verrassend verloor van Be Quick’28 en daardoor zal moeten winnen van IJsselmeervogels.

Zaterdag 27 februari

IJsselmeervogels – Nunspeet  5-0

—————- Gérard van der Nooy scoort honderdste goal in vogelshirt—————

IJsselmeervogels heeft geen kind aan Nunspeet

Op simpele wijze werd degradatiekandidaat nummer één Nunspeet, opzij gezet door de koploper van de hoofdklasse C. De thuisclub, die niet eens haar uiterste best hoefde te doen, was oppermachtig. Vooral aanjager Gérard van der Nooy had het weer op zijn heupen en bekroonde zijn sublieme optreden met zijn honderdste doelpunt in dienst van IJsselmeervogels.

IJsselmeervogels nam het duel tegen de nummer laatst uiterst serieus en zette de tegenstander vanaf het begin goed onder druk. Dat resulteerde in de 4e minuut bijna in een eigen doelpunt van de gasten uit Nunspeet. Even later was het echter wel raak toen Gérard van der Nooy een vrije trap ineens achter doelman Dusink schoot (1-0). In de 19e minuut verdubbelde IJsselmeervogels de score in de persoon van Gijs Bos, die de voorkeur had gekregen boven zijn broer Dennis, met een simpel intikkertje nadat Henk Jan van der Veer de bal voor zijn voeten had gekopt (2-0).
Daarna brak een wat rommelige fase aan waarin er aan beide zijde veelvuldig balverlies werd geleden. Nunspeet ging wat meer op de aanval spelen waardoor IJsselmeervogels de counter kon hanteren. De meest ideale speler voor deze tactiek is natuurlijk Van der Nooy. Daarom was het juist hij die de 3-0 middels een perfect uitgevoerde counter op zijn naam wist te schrijven. Met gebalde vuisten vierde hij zijn feestje. Het was dan ook zijn honderdste doelpunt (competitie- en kampioens-wedstrijden) voor IJsselmeervogels.
Ook na de rust bleef de thuisclub de toon zetten en ging het op jacht naar een monsterscore. Nunspeet gaf daar ook volop de gelegenheid voor door niet in haar schulp te kruipen, maar gewoon wat naïef te blijven aanvallen. Met iets meer vernuft en geduld had die monsterscore tot de mogelijkheden kunnen behoren. Nu kwamen er ‘slechts’ twee doelpunten bij. Beide keren was Melrik Beukers de maker. Vooral de laatste was van uitzonderlijke schoonheid.
Door dit resultaat blijven de Vogels koploper en is het dapper spelende Nunspeet nog steeds op zoek naar haar eerste overwinning in deze competitie.

( De Graver)

Zaterdag 20 februari

VVOG – IJsselmeervogels  1-2

Vogels op de Engelse toer

IJsselmeervogels heeft er een spits bij. “Een type waarmee de kans groter is dat je aan een slechte wedstrijd toch drie punten overhoudt,” zegt trainer Erik Assink. Met Gijs Bos in de punt van de aanval kunnen de Spakenburgers het, als het voetballend niet lukt, over een andere (lees: Engelse) boeg gooien. VVOG mocht dat zaterdag als eerste ervaren. De Harderwijkers waren op z’n minst gelijkwaardig, maar dropen na anderhalf uur wel af: 1-2.

Twee dagen voor zijn 26e verjaardag maakte Bos zijn rentree in het shirt van de “rooien”. En wat direct opviel was het postuur. De verloren zoon is tien kilo zwaarder dan in maart 1996, toen hij naar Engeland verkaste om een contract te tekenen bij Lincoln City, een club uit de derde divisie. Het is geen balast, bleek zaterdag, maar gewicht met een functie. Bos staat stevig op zijn benen, een voorwaarde om in het fysieke Engelse voetbal te overleven. En hij heeft ook het bovenlichaam, zo werd duidelijk, niet overgeslagen. De spierbundels kwamen tegen VVOG goed van pas.
Bos begon net als heel IJsselmeervogels -met opmerkelijk genoeg negen Spakenburgers in de basisopstelling- onwennig. Logisch, vond hij zelf. ” Ik heb zes of zeven weken met de ploeg getraind, maar dat is nog wel wat anders dan een wedstrijd spelen”. De plankenkoorts was na een kwartiertje voorbij en het doelpunt, in de 37e minuut deed de rest. Bos scoorde op een manier zoals hij dat vroeger niet kon, maar in zijn huidige fysieke toestand wel. Twee tegenstanders vielen om, waarna de kopbal alsnog doel trof. “Ik dacht dat ik al voorbij de tweede paal was, maar blijkbaar was er toch nog een gaatje”. VVOG had een overtreding van de doelpuntenmaker gezien, maar kon de schuld ook bij zichzelf zoeken. Bij de hoekschop van Gérard van der Nooy was Fabian Bouwman onder de bal doorgelopen. Later zou de doelman, bij de tweede goal van IJsselmeervogels, opzichtiger blunderen. In een vrije trap van Melrik Beukers, in de 73e minuut, zat een vervelende ‘stuit’. Bouwman was er al bij gaan liggen en zag de slap ingeschoten bal over zich heen gaan.
Trainer Kees van Pijkeren wenste de schuld van de nederlaag van VVOG niet bij de falende Bouwman te leggen. Hij refereerde aan het aantal kansen dat VVOG al voor rust had gecreëerd en waarmee te weinig was gedaan. “Van tevoren denk je dat je tegen een ploeg als IJsselmeervogels hooguit vier mogelijkheden krijgt. Maar alleen in de eerste helft telde ik er al vijf. “Het enige doelpunt, van Marijn Zegers in de 17e minuut, kon voor tachtig procent op naam worden geschreven van Marcel de Haan. Op eigen wijze kapte en draaide hij Henk Huijgen dol, waarop een perfecte voorzet volgde.
Dat zowel Zegers als ook Edwin van Egteren de bal voor het inschieten kreeg, was voor trainer Assink typerend. “Ik zag vijf rode shirtjes in het strafschopgebied en maar twee groene. Maar ze stonden wel allebei vrij”. Zonder Pascal de Bruyn (wintersport) bleef het bij de bezoekers achterin onrustig. Tot meer tegentreffers leidde het op sportpark De Strokel niet, maar dat was vooral te danken aan keeper René Stemerdink.
Nadat IJsselmeervogels in het middenstuk de touwtjes in handen had, deed VVOG vooral tegen het einde weer van zich spreken. Henk van Steeg miste wat geluk bij z’n vrije trappen. En Guus Posthumus en Rob Hopman, die een kwaaie had aan de sterke Edwin van Egteren, grepen naar harde middelen toen VVOG nog sterker aan drong. Het waren twee van de vijf gele kaarten die scheidsrechter Kleiker in het laatste deel moeste trekken. Misschien was de man in het zwart ervoor te coulant geweest, was de algemene mening.

(Rob van der Poel: Amersfoortse Courant)

Zaterdag 6 februari

IJsselmeervogels – Genemuiden  1-1

Houdini act redt Vogels

Sommigen mensen hebben altijd geluk. Maar wat SC Genemuiden ook pro-beerde, meer dan één treffer zat er vanmiddag niet in. Het leek wel of de grote boeienkoning Houdini over de Vogels waakte. Ballen van de lijn (2x) en schoten net naast, soms zit alles tegen. Want als er één ploeg verdiende te winnen in deze topper was het SC Genemuiden wel.

IJsselmeervogels kwam voor een punt. Ze hadden immers veel doelpunten tegen gekregen (13) in drie oefenduels en hoewel het spel niet eens zo slecht was, toch wel erg veel kansen weggegeven. Trainer Assink had zijn ploeg aangepast aan de koploper. Kees de Graaf speelde linkshalf om de veel voor de goal verschijnende rechtermiddenvelder Herman Jansen voor de voeten te lopen. Ook de zwaar teleurstellende Klaas Klein had daarom een andere plek dan hij gewend is. Klein liep nu aan de rechterkant van het middenveld. Een andere mutatie was die van Gerlof Kwakkel. Hij begon in de spits omdat Melrik Beukers wegens het overlijden van zijn oom Rudie niet voetbalde deze middag. Ondanks een redelijke start liep IJsselmeervogels eigenlijk de hele wedstrijd achter de feiten aan. Zeker nadat die bewuste Herman Jansen de score opende met een fantastisch afstandschot uit de tweede lijn. Dit gebeurde in de 21e minuut. Een minuut later ontving Gérard van der Nooy een gele kaart van de warrig leidende scheidsrechter Beser nadat ‘Nooy’ wat geïrriteerd aan zijn medespelers liet zien dat de mouwen opgestroopt moesten worden en een pittige overtreding beging op ex-ploegmaat (Zwolle) Edwin Duim. Het opstootje resulteerde gelijk in een kans voor de eveneens matig presterende Dennis Bos, die een voorzet van Gerlof kwakkel net naast tikte. Ook Gerlof ‘liep’ tegen een gele kaart aan na een opstootje met zijn directe bewaker Anton Bijker die eveneens geel ontving, al had dat ook een ander kleurtje kunnen hebben.
De 2e helft begon nog wat grimmiger, maar was van IJsselmeervogels haar kant wel iets beter. Dat had ook te maken met het feit dat SC Genemuiden een snelle beslissing wilde forceren en opportunistisch ten aanval trok. Goaltjesdief Pascal Cohen had bijna succes met dit spel maar faalde alleen voor doelman Stemerdink. IJsselmeervogels putte moed uit dit succesje en sloeg in de 51e minuut terug. Een corner van Van der Nooy werd door Rob Hopman onhoudbaar voor invaller doelman Bernard van Dalfsen snoeihard ingekopt (1-1). SC Genemuiden ging hierna alles of niets spelen en dat resulteerde in enkele prachtige kansen die echter tot twee maal toe van de lijn werden gehaald door respectievelijk Pascal de Bruyn en Henk Huijgen. Zo’n houding heeft echter het nadeel dat de tegenpartij ook zijn traditionele kans krijgt. Die was voor Gérard van der Nooy in de 81e minuut, maar ditmaal greep doelman Van Dalfsen wel goed in. Het zou de wereld op zijn kop zijn geweest als deze kans was benut. Toch zou het niet de eerste keer zijn dat zoiets gebeurd. SC Genemuiden kreeg te weinig terwijl IJsselmeer-vogels content was met het behaalde punt. Nu het vertoonde spel nog, want ook deze middag werden veel kansen weggegeven.
(verslag: Klaas meun Koelewijn)

Zaterdag 23 januari

IJsselmeervogels – Harkemase Boys  2-0

Sinds 28 november was dit weer de 1e competitie wedstrijd voor de vogels, wat te zien was in het vertoonde spel. De bal ging te langzaam rond en men creëerde zodoende weinig kansen. Toch werd het al in de 12e minuut 1-0 door een wonderschone treffer van de halfzieke Melrik Beukers. Steven de Harder passte op Beukers die de bal vanuit de lucht meteen op z’n slof nam waarna de volley achter de kansloze doelman van Harkemase Boys verdween. In het vervolg van de 1e helft speelde IJsselmeervogels in een veel te laag tempo om het de Boys het vuur aan de schenen te leggen. Ook in de 2e helft kwam het stroef draaiende IJsselmeervogels niet echt los al was het in de 53e minuut opnieuw raak. Een voorzet van Klaas Klein bereikte Gerard v/d Nooy die zijn tegenstander uitkapte en vervolgens de bal beheerst in het doel schoof en de 2-0 aantekende. In het vervolg van de wedstrijd gebeurde er niets vermeldens waardig meer  waardoor de eindstand op 2-0 bleef en zo IJsselmeervogels een niet fraaie maar nuttige overwinning boekte.
Toeschouwers: 1200

Zaterdag 28 november

IJsselmeervogels – Flevo Boys 4-2

Het was deze middag vooral Melrik Beukers die het lot voor Flevo Boys bezegelde, al bij rust had hij er 3 in het net liggen en was de wedstrijd al een gelopen koers. IJsselmeervogels speelde in de eerste helft de tegenstander met superieur voetbal de tegenstander van de mat en al in de 5e minuut was het 1-0, Gerlof Kwakkel bediende Melrik Beukers die de bal in het kruis kopte. In de 18e minuut was het Klaas Klein , de snelle middenvelder was een ware plaaggeest voor zijn directe tegenstander, die voorzette en zo Melrik Beukers de 2-0 liet scoren. Zeven minuten later was het opnieuw Melrik Beukers die van zich liet spreken, op de rand van het strafschopgebied werd hij niet aangevallen en kon zo op z’n gemak de hoek uitzoeken, het werd de rechter benedenhoek, 3-0. Een glaszuivere hattrick voor een speler die in het begin van de competitie nog moeite had het net te vinden maar nu inmiddels op 6 goals staat. Na rust nam IJsselmeervogels gas terug, en in de 55e minuut kreeg men de rekening gepresenteerd, Remco Bangma kon de 3-1 op het bord koppen. De Vogels weer wakker geschud gingen weer wat beter voetballen, en in de 62e minuut was het Rob Hopman die (natuurlijk met het hoofd) 4-1 liet aantekenen. De wedstrijd was gespeeld al kwamen er nog wel enkele kansjes, het plubliek wilde echter meer en scandeerde om nummer 5, die kreeg het dan ook, in de 90e minuut kopte Henk Huygen in eigen doel en bepaalde de eindstand op 4-2.
Toeschouwer: 1200

Zaterdag 14 november

IJsselmeervogels – WHC 4-0

Op een drassig veld zette IJsselmeervogels deze middag WHC uit Wezep simpel opzij met een 4-0 overwinning al had de uitslag veel hoger kunnen zijn vanwege de vele kansen die de Vogels kregen. Al in de 6e minuut was het raak, Pascal de Bruijn paste op Gerlof Kwakkel die (wel of niet buitenspel?) de bal breed legde op Melrik Beukers die beheerst scoorde. WHC protesteerde fel bij de man in het zwart maar die oordeede geen buitenspel een keurde de goal goed. Het vervolg was een grimmige wedstrijd met vele overtredingen maar na 3 maal geel te hebben gegeven had de scheids de wedstrijd weer aardig onder controle. Vooral voor rust speelde IJsselmeervogels bij vlagen goed voetbal en het was dan ook aan de Vogels zelf te wijten dat de stand voor rust niet verder opgevoerd werd, vooral Dennis Bos miste 3 uitgespeelde kansen op rij. Na kwam echter al snel de genadeklap voor WHC, in de 48e minuut scoorde Gerard v/d Nooy de 2-0 na een hakballetje van Melrik Beukers die even later zelf zijn 2e en de 3e van de wedstrijd maakte. Rob Hobman maakte in de 61e minuut met het hoofd 4-0 en een grote uitslag lag in het verschiet. IJsselmeervogels schakelde echter terug en zodoende werd met 4-0 het eindsignaal gehaald al schoot Gerlof kwakkel nog op de paal.
Toeschouwers: 1500

Zaterdag 17 oktober

Drachtster Boys – IJsselmeervogels 1-2

In het hoge noorden ging IJsselmeervogels opnieuw met 3 punten aan de haal, al ging men door het missen van de vele kansen door het oog van de naald. De eerste grote kans van de wedstrijd was in de 10e minuut toen Gerlof Kwakkel alleen voor doelman Henk Jager kwam te staan, laatst genoemde kwam als winnaar uit de strijd. Halverwege de 1e helft kwamen de boys uit Drachten goed weg na 2 kopballen op de lat van Melrik Beukers, 2 kopballen op de lat van Rob Hopman en een schot van Dennis Bos dat door de keeper onschakelijk werd gemaakt. Vlak voor rust schoot Sjoerd Jager nog uit een vrije trap op de lat van de Vogels. In de 2e helft beten de Drachtster Boys meer van zich af en bouwden een licht veldoverwicht op, het was integenstelling IJsselmeervogels welke door middel van Gerard v/d Nooy scoorde 0-1. De voorsprong duurde echter niet lang, keeper Rene Stemerdink ging in de fout, Klaas Johan Knevelman pikte de bal van hem af en benutte dit buitenkansje 1-1. IJsselmeervogels leek 2 punten te verspelen doch in de 86e minuut was daar opnieuw Gerard v/d Nooy die middels een kopbal de 1-2 scoorde. In blessure tijd maakte keeper Rene Stemerdink zijn fout goed door oog in oog met Sander Hartman zijn doel schoon te houden.
Toeschouwers: 500

Zaterdag 10 oktober

IJsselmeervogels – DVS’33 2-1

Ondanks een niet al te daverende wedstrijd haalde IJsselmeervogels toch het maximale resultaat uit de ontmoeting met DVS’33 al ging het in de slotfase nog bijna mis. De Vogels begonnen goed en na 10 minuten stond de 1-0 al op het bord. Gerard v/d Nooy werd in het strafschop gebied onderuit gehaald door keeper Ben Veldhuizen en de bal ging op de stip. Gerard v/d Nooy boog zelf over dit buitenkansje en liet hem niet onbenut. Vervolgens ging IJsselmeervogels in een wat lager tempo spelen maar desondanks bleef men kansen krijgen en in de 19e minuut had Gerard v/d Nooy 2-0 moeten scoren, nu bleef de stand tot aan de rust 1-0. Na rust kwam DVS’33 feller uit de startblokken en de thuisclub werd zowaar teruggedrongen. In de 63e minuut hadden de Vogels alle geluk van de wereld toen een bal van de lijn werd gehaald. Even later was het wel raak maar dan aan de andere kant, Dennis Bos bediende Melrik Beukers die de voor hem bevrijdende 1e en voor IJsselmeervogels 2e goal maakte. Vervolgens misten Dennis Bos, Gerard v/d Nooy en de ingevallen Edwin Hofman verschillende kansen, paal en lat stonden in de weg. In de 87e minuut werd het nog even spannend toen Wim Beer 2-1 scoorde maar het bleek voor DVS’33 niet genoeg.
Toeschouwers: 1200

Zaterdag 3 oktober

Urk – IJsselmeervogels 1-2

IJsselmeervogels deed deze middag goede zaken door naaste concurrent Urk op eigen veld te verslaan. Eindelijk lijkt de vorm terug te komen na een slopend vorig seizoen. In de eerste helft waarin IJsselmeervogels vele kansen kreeg scoorde Gerard v/d Nooy 0-1 na een mislukt schot van Melrik Beukers. Dezelde v/d Nooy haalde in de 38e minuut een bal van de lijn en behoede zo zijn team voor de gelijkmaker. In de 2e helft werd het 0-2 door Klaas Klein, de snelle midden velder zag zijn solo beloont met een doelpunt in de 55e minuut. Urk ging nu alles of niets spelen waardoor men achter veel ruimte liet, IJsselmeervogels wist hier echter niet goed mee om te gaan zodat de spanning in de wedstrijd bleef. Die spanning werd nog opgevoerd toen Pieter Ras in de 72e minuut 1-2 scoorde. Toch haalde IJsselmeervogels ongeschonden de eindstreep, al was Urk in de 88e minuut dicht bij de gelijkmaker, maar Rob Hopman haalde de bal van de lijn.
Toeschouwers: 1500

Zaterdag 26 September

IJsselmeervogels – Olympia ’28 3-1

IJsselmeervogels startte deze middag slap aan de wedstrijd wat in de 12e minuut een 0-1 achterstand opleverde door een doelpunt van Josja Bolks. Na deze treffer leek IJsselmeervogels wakker geschud wat resulteerde in kansen voor Klaas Klein en Dennis Bos maar beiden vonden het net niet. De grootste kans kreeg Melrik Beukers die alleen voor de keeper de lat als eindbestemming vond. In de 32e minuut was het dan eindelijk wel raak, verdediger Rob Hopman liet zijn aanvallers zien hoe je moet scoren 1-1. Vier minuten later was het opnieuw Hopman die met een kopbal het net liet bollen en zo de Vogels op een 2-1 voorsprong bracht wat tevens de ruststand was. In de 60e minuut mocht Gerard v/d Nooy een strafschop nemen nadat Gerlof Kwakkel in de 16 was neergehaald, hij mistte echter waardoor Olympia in de wedstrijd bleef en nog enkele kansen kreeg op de gelijkmaker. Dennis Bos beslistte uiteindelijk de wedstijd in blessuretijd en bracht de eindstand van 3-1 op het bord.
Toeschouwers: 1500

Zaterdag 19 September

Nunspeet – IJsselmeervogels 1-3

Dat IJsselmeervogels nog geen vlekkeloos lopende machine is bleek andermaal deze middag, hoewel er achteraf toch nog eenvoudig gewonnen werd was de wedstrijd niet van een hoog niveau. Direct vanaf het fluitsignaal nam IJsselmeervogels het initiatief wat in de 15e minuut een 0-1 voorsprong opleverde, Dennis Bos loste een schot op doel wat nog van de lijn gehaald kon worden, die bal kreeg hierdoor echter zo’n effect dat hij via de lat in het doel verdween. De volgende kans voor de Vogels deed zich voor in de 20e minuut, een perfecte voorzet van Klaas Klein werd door Melrik Beukers naast het doel gekopt. Dezelfde speler zag in de 27e minuut een spetterend schot op miraculeuze wijze door de keeper gestopt en een kopbal vlak voor rust schampte de lat. Direct na rust was het alweer gelijk, in de 2e minuut maakte Abdel Taib 1-1. De Vogels gingen na deze tegentreffer er niet beter op spelen maar gevaarlijk werd Nunspeet niet. Halverwege de 2e helft pikte Klaas Klein de bal op, versnelde en schoot vervolgens de bal beheerst in het doel 1-2. Nunspeet drong nog aan maar kwam kwaliteit te kort om het IJsselmeervogels echt moeilijk te maken al had men in de 80e minuut wel een grote kans maar een attend reagerende Rene Stemerdink voorkwam de gelijkmaker. Vlak voor het einde bepaalde de ingevallen Edwin Hofman de eindstand op 1-3, het had een minuut later zelfs nog 1-4 kunnen zijn als dezelfde Hofman een voorzet van Gerard v/d Nooy had laten lopen voor Melrik Beukers die in een beter posititie stond.
Toeschouwers: 1000

Zaterdag 12 September

Harkemase Boys – IJsselmeervogels 1-2

In het hoge noorden moesten de Vogels het opnemen tegen de Harkemase Boys die in dit duel geen middel schuuwden om een goed resultaat te behalen. De opening was voor de Boys uit Harkema die in de 11e minuut aan de leiding kwamen waarbij doelman Rene Stemerdink niet geheel vrijuit ging. Nog voor rust kwamen de Vogels op gelijke hoogte door een doelpunt van Kees de Graaf die zijn schot via een speler van Harkemase Boys in het doel zag verdwijnen. Na de rust een beter IJsselmeervogels wat te maken kreeg met veel fysiek geweld waar de (Friese !) scheidsrechter te weinig tegen optrad. De boys waren duidelijk uit op een puntendeling, Dennis Bos had echter geheel andere plannen en in de 89e minuut scoorde hij de 1-2 waardoor de 3 punten mee naar Spakenburg gingen.
Toeschouwers: 1000

Zaterdag 5 September

IJsselmeervogels-ACV 0-0

Het eerste competitie treffen was evenals in het vorige seizoen thuis tegen ACV. Werd er vorig jaar nog met 1-0 gewonnen (penalty door Gerard v/d Nooy 4 minuten voor tijd), nu bleef de stand op 0-0 steken. ACV begon de wedstrijd met een veldoverwicht maar gaandeweg de 1e helft nam IJsselmeervogels de regie over en kansen bleven niet uit, deze werden echter niet verzilverd. De grootste kans in de 1e helft kreeg Dennis Bos maar ook hij wist het net niet te vinden. Ookin de 2e helft een sterker IJsselmeervogels, maar kansen werden niet meer gecreëerd zodat met de brilstand de wedstrijd werd afgesloten. Een resultaat waar ACV nog het meest tevreden mee was.
Toeschouwers: 1500