Seizoen 08/09

IJsselmeervogels seizoen 2008 / 2009

vogels0809

IJsselmeervogels seizoen 08/09

Na het terleurstellende seizoen 07/08 werd flink de bezem door de selectie gehaald en mochten maar liefst 14 nieuwe spelers verwelkomd worden op de Westmaat. Een opbouwjaar moest het worden dit seizoen met zo’n gewijzigde selectie, maar al vanaf het begin van de competitie werd de eerste plaats ingenomen en niet meer afgestaan waardoor op 18 april 2009 voor de 30e maal de kampioensvlag in top kon uit bij Geinoord na een 6-1 overwinning.

De eerste vijf competitie wedstrijden werden allemaal winnend en met grote cijfers afgesloten, pas in de zesde wedstrijd werd het eerste puntverlies opgelopen uit bij Kozakken Boys en de wedstrijd daarna volgde het eerste verlies na een completen off-day van de Vogels werd uit met 3-1 verloren van Volendam. Slachtoffer van deze nederlaag werd keeper Peter Messemaker die na een mindere wedstrijd zomaar op de bank kwam te zitten, iets wat aan het eind van het seizoen nog zuur zou opbreken.

Hierna werden de punten weer aaneen geregen, en de basis van het kampioenschap werd gelegd de laatste drie wedstrijden voor de winterstop. Toen moest men spelen tegen de nummers 2, 3, en 4 van de competitie. Al deze drie de wedstrijden werd gewonnen waaronder de derby bij Spakenburg met 3-1 waardoor men met een ruime marge aan het kerst diner zat.

Op 24 januari werd de competitie weer hervat met een benauwde 1-0 zege op Ajax, de wedstrijd daarop werd er weer met deze minimale cijfers gewonnen en hierna werd er zelfs vier maal op rij gelijk gespeeld. Het was duidelijk dat de Vogels in een dip zaten, maar omdat de concurente ook punten verspeelden kwam de nummer één positie eigenlijk nooit in gevaar. De Vogels hebben een kritische achterban, en na deze mindere periode werd het gemor al weer hoorbaar. Slecht en angstig voetbal waren de reacties van de supporters, IJsselmeervogels onwaardig. Het gemor verstomde echter weer na de 5-0 overwinning op 11 april op de eigen Westmaat tegen Sparta Nijkerk en een week later kon de vlag in top na een 6-1 overwinning bij Geinoord, de 30e afdelings titel was binnen.

De laatste wedstrijden van de reguliere competie werd er eigenlijk niet meer gevoetbald, maar iedereen was het er overeens dat de Vogels zich opmaakten voor het zaterdag kampioenschap en dat dit hier het gevolg van was. Het enige hoogtepunt wat er nog op de agenda stond was de laatste wedstrijd thuis tegen Spakenburg. IJsselmeervogels begon slap aan deze derby en stond al vroeg op een 1-0 achterstand. Maar hierna werd duidelijk waarvoor de blauwen naar de rode zijde van de Westmaat waren gekomen. Het proberen van kaarten aansmeren doormiddel van provocaties en het verminken van ledematen van de tegenstander. Na zo’n 20 minuten sloeg de vlam in de pan nadat Sven Baas Jeffrey Winter met een elleboog geveld had. De scheidsrechter gaf in eerste instantie nog geel, maar na overleg met zijn grensrechter werd dit alsnog rood. Hierna sloegen de stoppen door bij onze gefrustreerde buurman, Jeffrey kreeg ook nog eens een kopstoon van meneer Baas en elftal leider Melrik Beukers ging op zijn eigen wijze verhaal halen bij de scheidsrechter waardoor hij ook rood kreeg. De wedstrijd werd 25 minuten stil gelegd om af te koelen, en na deze periode was het IJsselmeervogels wat de klok sloeg tegen de 10 blauwen. Pas in de 2e helft werd gelijk gemaakt door invaller Arian Kuk van Diermen, en hierna werden nog legio kansen onbebut gelaten op een overwinning waardoor de ‘broederstrijd’ gelijk eindigde. Tussendoor had ook nog eens Bram Meurs een rechtse directe ontvangen waardoor freefighter Bonevacia na wedstrijdbeelden alsnog geschorst werd. Spakenburg werd in staat van beschuldiging gesteld door de KNVB, al de derde keer in twee jaar, en men kreeg een voorwaardelijke uitsluiting opgelegd voor een jaar.

De zaterdag kampioens competitie werd begonnen uit bij de kampioen van de hoofdklasse A: Rijnsburgse Boys. Het werd daar na een schaakspel 0-0 waardoor met vertrouwen tegemoet werd gezien naar de wedstrijd thuis tegen  kampioen van de hoofdklasse C: Harkemase Boys. Deze wedstrijd werd een deceptie, er werd met maar liefts 4-1 verloren van de Friezen, vooral door een gebrek aan scherpte/instelling en persoonlijke fouten achterin en keeper Martijn Middelbeek. Maar omdat Rijnsburg haar volgende wedstrijd bij Harkema wist te winnen waren er nog kansen voor de tweede thuiswedstrijd tegen Rijnsburg, er moest gewonnen worden en het liefst met grote cijfers. Het pakte echter anders uit, een voorzichtig spelend IJsselmeervogels stond bij rust achter met 2-0 door persoonlijke fouten van keeper Martijn Middelbeek. In de tweede helft werd de stand eerst nog rechtgetrokken door een strijdend IJsselmeervogels, maar door opnieuw een persoonlijke fout, dit keer miscommunicatie tussen Jasper Bolland en Martijn Middelbeek werd het alsnog 3-2 voor Rijnsburg waardoor de Vogels uitgeschakeld waren voor het zaterdag kampioenschap. Het gejoel van het eigen publiek richting keeper Martijn Middelbeel had een onhoudbaren situtatie doen ontstaan waardoor enkele dagen later het contract met de eigenlijke reserve doelman werd ontbonden. De laatste wedstrijd bij Harkema waar wel werd gewonnen met 3-2, bleek nog eens wat voor een goede doelman de Vogels het grootste gedeelte van het seizoen op de bank had zitten, Peter Messemaker keepte een puike partij en liet zien dat een fout eerder in het seizoen tegen Volendam een incident was. Helaas had de sympathieke doelman besloten om te verhuizen naar Quick Boys waardoor de vijf jaar jongere doelman verloren ging voor de Vogels. Nog meer spelers vertrokken door het niet opstellen van de juiste spelers. Ook Jan Pieter Hartog hield het voor gezien bij de Vogels en gaat naar Eemdijk, een speler met gigantische palmares zou nu ineens niet goed genoeg meer zijn voor het vlaggeschip, de laatste wedstrijden, toen hij wel mocht spelen, bewees hij het tegendeel en speelde heel wat beter dan directe concurrent Pierre Tosch die om onbegrijpelijke redenen steeds de voorkeur boven hem kreeg. Ook Christian Opschoor, die ernaast kwam te staan omdat hij aan het begin van het seizoen gebelesseerd raakte verkast naar Kozakken Boys omdat hij te weinig speelminuten kreeg nadat hij hersteld was. Een speler, ook met een hele waslijst aan titels, die vooral na de winterstop, toen het zo stroef liep goed gebruikt had kunnen worden omdat er totaal geen aanvoer was vanaf de flanken. Drie toppers dus die volgend seizoen niet meer te bewonderen zullen zijn bij de Vogels, iets wat gerust op het conto van trainer Roy Wesseling geschreven mag worden door ze niet op te stellen.

Iedereen maakt fouten, dus ook de trainer. Soms door onkunde, soms door het eigen ego of eigenwijsheid. Bij trainer Roy Wesseling lijkt dit het laatste te zijn. Laten we hopen dat hij hiervan geleerd heeft zodat we met elkaar volgend seizoen plaatsing voor de topklasse kunnen veiligstellen, want dit is een groter doel dan het kampioenschap op zich. Daarom is het belangrijk dat we met elkaar volgend seizoen doorgaan, dit geeft stabiliteit, iets wat we nodig hebben het komende cruciale seizoen, en niet het schreeuwen om het ontslag van de trainer zoals in een ingezonden brief in de Bunschoter. Want de vergelijking met Marco van Basten gaat mank, Marco werd geen kampioen en haalde zelfs plaatsing voor de Champions League niet, enigste parallel is het niet opstellen van de juiste spelers, maar ieder mens kan leren van zijn fouten, zelfs onze Roy.

Roy Wesseling en de rest van de selectie: bedankt voor het afgelopen seizoen en veel succes het komend seizoen. Voor de vertrekkende spelers hebben we nog een dankwoord over voor hun diensten, en hopelijk tot ziens op de mooiste zijde van de Westmaat. Ook de supportes site zal er weer zijn om jullie een veer in je reet te steken als het goed gaat, maar ook om ongezouten kritiek te leveren als het minder gaat, want dat heeft deze vereniging zo nu en dan nodig, tegengas aan de hoge heren, anders verslapt de boel!